Zoals vrijwel alle godsdiensten onderwijzen, zal de mens door de Almachtige ter verantwoording worden geroepen voor de daden die hij/zij in deze wereld verricht. Hij/zij zal beloond of gestraft worden, hetzij in deze wereld, hetzij in de volgende. Voor naties als geheel is er echter geen Dag des Oordeels in een volgende wereld. Die zullen in dit leven het gevolg van hun daden bemerken; voorbeelden hiervan zijn te over in verschillende religieuze geschriften. Zo maakt de Heilige Koran (7:59-171) melding van welbekende profeten als Noach, Lot en Mozes, die allen tot hun volk gezonden werden. Zij werden echter niet gehoorzaamd door (een deel van) het volk, met als gevolg dat die volkeren vernietigd werden; slechts de rechtschapenen ontkwamen daaraan.

In het geval van Mozes vermelden zowel de Bijbel als de Koran dat hij de Farao waarschuwde, maar dat deze de boodschap niet wilde accepteren. Volgens de Bijbel (Exodus 7 t/m 12) werden er tien plagen gezonden, opdat de Farao tot inkeer zou komen: [1] water werd in bloed veranderd, [2] kikvorsen, [3] luizen, [4] ongedierte, [5] veepest, [6] zweren, [7] hagel, [8] sprinkhanen, [9] duisternis en [10] dood der eerstgeborenen (de Koran spreekt in 17:101 van 9 tekenen in dit verband). Deze tekenen mochten echter niet baten; de Farao bleef onwillig om Mozes’ boodschap aan te nemen, met als gevolg dat hij en de zijnen vernietigd werden door verdrinking in de Rode Zee.

Met deze geschiedenis in gedachten, nemen wij de lezer nu mee naar de 19^e eeuw. In 1865 hield de predikant J.C. Ryle, de latere bisschop van Liverpool, een speech in verband met de toen heersende mond- en klauwzeerepidemie in Engeland. Hij maakte een vergelijking tussen deze epidemie en verschillende Bijbelse plagen: [1] de vloed ten tijde van Noach (Gen. 6:17); [2] de hongersnood ten tijde van Jozef (Gen. 41:25); [3] de veepest in Egypte (Ex. 9:3); [4] de ziekte bij de Filistijnen (1 Samuel 5:7); [5] de dodelijke epidemie tijdens David (2 Samuel 24:15); [6] de hongersnood ten tijde van Elia (2 Koningen 8:1) en [7] de storm ten tijde van Jona (Jona 1:4). De MKZ-epidemie van 1865 relateerde hij aan deze gebeurtenissen en hij noemde het "The Finger of God", ofwel een teken van God, waartegenover hij onder andere de volgende "nationale zonden" plaatste: hebzucht, drang naar genot, dronkenschap, overspel en een groeiende trend naar scepticisme en ongeloof. Pastor A.C. Clifford voegde onlangs aan dit rijtje enkele "hedendaagse" zonden toe, zoals racisme, de loterij, het groeiende aantal echtscheidingen, vrije (tiener)liefde, drugsmisbruik, pornografie en pedofilie.

Laten wij nu de meer recente geschiedenis in beschouwing nemen. In de afgelopen jaren zagen we enkele ontwikkelingen, waartegen door verschillende religieuze (en andere) organisaties werd geprotesteerd. Genoemd kunnen worden:

• oktober 1996: legalisering softdrugs in Nederland. Ook Zwitserland, België en Parijs discussiëren over verzachting van hun drugsbeleid. Intussen is in Venlo, Nederland een "McDope" (drive-inn drugswinkel) opgezet.

• oktober 1997: opheffing bordeelverbod in Nederland. Ook m.n. Italië en Duitsland willen van het bordeelverbod af.

• december 2000: legalisering homohuwelijk in Nederland. Ook Frankrijk en België wensen regelingen in te voeren om homoparen (nagenoeg) dezelfde status te bezorgen als heteroparen.

• april 2001: legalisering abortuspil in België. Ook vrouwen in Nederland schijnen heel enthousiast te zijn over deze pil, welke uiteraard het beoefenen van vrije liefde in de hand werkt.

• april 2002: de euthanasiewet wordt in Nederland van kracht, nadat die vorig jaar april door de Tweede Kamer, als wereldprimeur, met grote meerderheid werd aangenomen.

De vraag of deze zaken wel of niet toelaatbaar zijn, en zo ja, in welke mate, laten wij in het midden. Er kunnen altijd uitzonderingen op de regel zijn. Maar het is frappant dat, ongeveer samenvallend met bovenvermelde zaken, enkele andere ontwikkelingen te bemerken waren, namelijk het opkomen van verschillende veeziekten die Europa in grote beroering brachten, zoals MKZ (mond- en klauwzeer), BSE (gekke-koeienziekte), varkenspest en de salmonella-bacterie (merk op dat ook in de tijd van Mozes een veepest werd gezonden als teken).

Wij vragen ons af of er een verband bestaat tussen deze veeziekten en de eerder opgesomde ontwikkelingen. Dienen de veeziekten te worden beschouwd als tekenen van God? En zo ja, rust dan, vanwege de toenemende globalisering, niet op ons allen de plicht om het vervagen van morele normen en waarden, zoals drankmisbruik, drugshandel en -gebruik, corruptie, verruwing van criminaliteit, racisme, vrije liefde, pornografie, pedofilie, mensenhandel, geweld tegen en onderdrukking van vrouwen, vernietiging van de natuur, enz. enz., waar dan ook ter wereld, tegen te gaan?

Het zal zeker de moeite waard zijn het bovenstaande in beschouwing te nemen en in elk geval te werken aan het in stand houden van goede normen en waarden. Dat zal, los van de vraag of de eerder genoemde veeziekten wel of niet als tekenen van God kunnen worden beschouwd, de wereldbewoners alleen maar ten goede komen.

Ned. Dagblad ‘De Telegraaf’ (archief); Ned. Dagblad ‘Trouw’ (archief); De Bijbel (editie Ned. Bijbelgenootschap, Haarlem); De Koran