Zeer geachte lezers,

Vrede zij met u.

Nochtans wensen wij u veel leesplezier, en alvast een gezegend kerstfeest en een voorspoedig 2002, toe.

~ Drs. Khaliel Ghafoerkhan ~

Het Arabische woord ‘Islam’ betekent: onderwerping aan God en vrede bereiken, en Islam als godsdienst betekent volledige onderwerping aan de wil van Allah met als doel vrede te bereiken in zichzelf, en in vrede te leven zowel met zijn medemens als met God door naleving van de leefregels vervat in de heilige Qur’an, die de mens niet alleen aanmaant het plegen van onrecht na te laten, maar hem tevens aanspoort weldaden te doen: “Ja, wie zich geheel aan Allah onderwerpt (aslama) en de weldoener is van anderen, heeft zijn beloning van Zijn Heer, en voor hem is er geen vrees, noch zal hij treuren” (Qur’an 2:112). Uit de betekenis van zijn naam, Islam, blijkt reeds dat Islam de godsdienst van de vrede is, uitgaande van de eenheid Gods en de eenheid van de broederschap van de mensheid.

Ongeveer 1400 jaar geleden, in Arabië, presenteerde de heilige profeet Muhammad (vrede zij met hem) zich als boodschapper van Allah, waarbij hij benadrukte dat zijn boodschap niet een geheel nieuwe godsdienst was, maar thuishoorde in dezelfde lijn als het Jodendom en het Christendom, die hun oorsprong vinden in het monotheïstische geloof van de aartsvader Abraham. Allah heeft de Islam echter gegeven als sluitstuk voor de reeks van al Zijn voorgaande openbaringen en heeft daarmee Zijn godsdienst voor de gehele mensheid vervolmaakt. De Muslim gelooft dan ook in alle profeten die vóór Muhammad kwamen.

Overigens zijn voorspellingen over de komst van de heilige profeet Muhammad te vinden in verschillende oude heilige geschriften, zoals de Veda’s, Parsi- en Boeddhistische geschriften, de Thora en het Nieuwe Testament.

In een volgende editie zullen we hierop uitgebreid terugkomen.

In de Qur’an wordt een grote verscheidenheid van onderwerpen behandeld: niet alleen betreffende het geestelijke leven, n.l. de mogelijkheden om tot gemeenschap met Allah te komen, maar ook sociaal-maatschappelijke vraagstukken zoals de verhouding tussen de ene mens en de andere, zijn maatschappelijk en staatsburgerlijk leven, de instelling van het huwelijk, de huwelijksontbinding, het erven, de verdeling van het vermogen, de verhouding tussen kapitaal en arbeid, de rechtsbedeling, militaire organisatie, vrede en oorlog, staatsfinanciën, schulden en contracten, regels voor de dienst aan de mensheid, wetten ten dienste van de minder bedeelden, de wezen en de weduwen, en vele andere aangelegenheden. De Qur’an bevat richtlijnen voor de ontwikkeling van de mens als individu en ook voor de gemeenschap in nationaal en mondiaal verband. Het is de Muslim verplicht ter voorbereiding op het leven hierná zich reeds in dit leven ervoor in te zetten en uiting te geven aan zijn geloof in Allah middels het verrichten van goede werken.

Deze zijn in engere zin vijf in getal, n.l. geloof in:

1. God, Die de meest perfecte en meest excellente kwaliteiten bezit, die wij ons moeten proberen eigen te maken;

2. engelen, die op de harten van mensen inwerken om het goede te doen. De bemiddelaar van buiten af, die de aantrekkingskracht bezit om het goede in werking te doen treden wordt engel genoemd en die welke de aantrekkingskracht heeft tot het kwade, wordt duivel genoemd;

3. de door God geopenbaarde Boeken, die aan alle volkeren van de wereld via hun respectieve profeten geopenbaard zijn, bevattende richtlijnen, waarnaar de mens zich moet gedragen;

4. gezanten van God, die tot alle volkeren van de wereld gezonden zijn om de respectieve leer van hun geloof en de deugd naar het voorbeeld van eigen hoge moraal te verkondigen. Allah eist niet alleen eerbied en liefde voor hen, maar ook echt geloof in de boodschappers van alle godsdiensten;

5. het Hiernamaals; dit geloof omvat de verantwoordelijkheid van de mens in het Hiernamaals voor de door hem in dit leven verrichte daden. Als het goed wordt begrepen, is dit geloof ongetwijfeld de meest waardevolle grondslag voor de zedelijke verheffing van de mens. Ieder moet zijn eigen lasten dragen en niemand kan boeten voor andermans zonden. De mens, vanuit een moreel standpunt bezien, wordt neutraal en zondeloos geboren en hem is de vrijheid gelaten om zich naar het goede of naar het kwade te ontwikkelen. Verlossing van zonden kan slechts worden bereikt door eigen wil en daden. Op de mens zélf komt het dus aan.

De basispraktijken, die een Muslim moet verrichten

Slechts geloven in het hart is niet zaligmakend, maar men moet het geloof ook in de praktijk brengen.

De Islam wordt gedragen door een vijftal zuilen, te weten:

1. de geloofs-belijdenis, d.i. geloof in de Eénheid van God en de Goddelijke zending van Muhammad;

2. het gebed, vijf dagelijkse gebeden;

3. het vasten gedurende de maand Ramadan;

4. weldadigheid: alle vermogens die de mens bezit zijn hem door God als een kostbaar pand toevertrouwd, dat hij heeft aan te wenden ten behoeve van zijn medeschepselen. Het is zijn plicht voor anderen te leven en hij dient zijn weldaden te verrichten zonder aanzien des persoons. Het doen van goede daden brengt de mens dichter bij God. Barmhartigheid en het geven van aalmoezen worden de Muslims als plicht voorgeschreven en een ieder die eigendom bezit boven een zeker minimum, moet een deel daarvan afstaan aan hulpbehoevenden;

5. pelgrimstocht naar Mekka, voor degenen die daartoe in staat zijn.

Een andere belangrijke verplichting in de Islam is de djihad. Djihad is het Arabisch woord voor ‘hard streven’, naar beste vermogen en gaven. De Qur’an noemt de volgende punten, waarnaar een Muslim hard moet strijden:

1. nabijheid van Allah te bereiken door de lagere begeerten onder controle te houden;

2. de Islam te blijven dienen onder alle omstandigheden, zoals bij vervolging en bij andere problemen;

3. deel te nemen aan de verdediging van de Muslimgemeenschap, als die aangevallen wordt door een vijand, die er op uit is die gemeenschap te vernietigen;

4. de leer van de Islam tot anderen te brengen door middel van prediking (de pen), tijd, geld en moeite.

Djihad betekent zeer zeker niet oorlogvoeren tegen niet-Muslims, noch is het woord in de Qur’an gebruikt voor ‘oorlog’. Voor het oorlogvoeren gebruikt de Qur’an het woord ‘qital’. Oorlogvoering ten behoeve van expansie, politieke en economische macht is geen djihad. Djihad, de plicht om tot verdediging over te gaan (verdedigingsoorlog), wordt aan de Muslim opgelegd wanneer vrijheid van religie, harmonie en wereldvrede in gevaar komen.

Geloof is niet slechts ‘iets’ voor waar aannemen, maar dat ‘iets’ ook begrijpen en verklaren. Geloof heeft bijv. te maken met dingen als het bestaan van God, engelen, enz.; zaken die ontastbaar en onzichtbaar zijn, terwijl een niet-religieuze zaak als de zon (materie) wel tastbaar en waarneembaar is, waardoor men directe argumenten kan aandragen voor het staven ervan. Tot nu toe kon men slechts indirecte of deduceerbare argumenten aanvoeren om religieuze grondbeginselen te bewijzen. Zolang men besefte dat materie uit atomen bestond, kon men het wetenschappelijk benaderen en bestuderen. Maar toen het atoom, het kleinste deel van een element, tot explosie werd gebracht, kwam men tot de ontdekking dat het atoom niet meer ‘materie’ was, maar een niet-waarneembare golf van elektronen.

Deze ontdekking bracht aan het licht dat een wetenschapper slechts het effect van een ding kon zien en niet het ding zelf. Het atoom bijv. dat in golven is veranderd en door een draad schiet als elektrische stroom zal voor geen enkele wetenschapper met het oog waarneembaar zijn.

Maar wanneer zo’n gebeurtenis een effect teweeg brengt (het verlicht bijv. een gloeilamp, brengt een motor in beweging of zet een TV aan via een remote control), dan is dit effect wel te zien door een wetenschapper, net zoals de stralen uit een x-ray apparaat niet zichtbaar zijn voor de wetenschapper, maar wel het beeld van een menselijk lichaam als gevolg van deze stralen. Zo is het met het geloof; men ziet de materie niet, maar de gevolgen ervan wel. Men ziet God niet, maar het effect van Zijn bestaan wel.

Nu rijst de vraag welk standpunt de wetenschapper moet innemen. Moet hij slechts geloven in het zichtbare effect of ook in het onzichtbare ding dat dit effect heeft veroorzaakt? Omdat de wetenschapper verplicht was slechts te geloven in het voor hem waarneembare, wordt hij nu gedwongen te geloven in de ongrijpbare oorzaak van wat het teweeg had gebracht.

Na het bereiken van deze uitputtend rationele argumenten bestaat het verschil tussen het religieus en het wetenschappelijk denken niet meer en kunnen beide entiteiten dus wetenschappelijk worden benaderd. Eerder was het probleem dat religieuze realiteiten slechts door indirecte (deduceerbare) argumenten werden bewezen. Zonder oorzaak geen gevolg. Het bewijs van het bestaan van God als oorzaak en gevolg (hemel en aarde en alles wat zich ertussen bevindt) wordt nu door dezelfde methode van wetenschap ook in de religie toegepast om het bestaan van God als (onzichtbare, ontastbare) oorzaak aan te wijzen voor alle gevolgen.

We kunnen concluderen dat nu bewezen is, dat het ware geloof of de ware religie even rationeel is als elke andere wetenschappelijke theorie. Met andere woorden: er bestaat geen verschil tussen geloof en wetenschap.

De Muslims aanbidden één God, de Almachtige, de Alwetende, de Rechtvaardige, de Onderhouder van alle werelden, de Vriend, de Helper. Niemand is aan Hem gelijk. Hij heeft geen deelgenoten. Hij is niet voortgebracht. Hij is ondeelbaar in Zijn wezen. Hij is het Licht van de Hemel en van de Aarde, de Genadige, de Barmhartige, de Roemrijke, de Prachtvolle, de Schone, de Eeuwige, de Oneindige, de Eerste en de Laatste. Allah heeft 99 schone namen (attributen).

“Doordrenk jezelf met de Goddelijke attributen”, luidt een uitspraak van de profeet. Door ons deze Goddelijke attributen zoveel mogelijk eigen te maken als prototype voor de mens, wordt de basis gelegd voor de Muslimse ethiek. Onder een rechtschapen leven verstaat de Islam een leven, dat in volkomen harmonie is met de Goddelijke attributen. Handelen in strijd daarmee is zonde.

Uit de leer van de eenheid van God volgt de leer van de eenheid der schepping en de gelijkwaardigheid van alle mensen. Afstamming en familietradities zijn bijkomstige zaken; slechts persoonlijke verdiensten en het dienen der mensheid hebben waarde. Het beoordelen van zijn medemens naar kleur, ras en geloof komt in de gelederen van de Islam niet voor. De gehele mensheid is één familie en de Islam is er in geslaagd om zwarten, blanken en andere rassen door de banden van broederschap te verbinden.

Letterlijk betekent fundamentalisme: ‘het blijven steken’ aan het fundament van welke godsdienst dan ook. In dit geval kunnen Joden, Christenen, Hindoes, Boeddhisten en ook Muslims fundamentalisten zijn, maar het is jammer dat de term ‘fundamentalisme’ wordt gekoppeld aan militante Muslim-extremisten, die zich overgeven aan wanorde brengende activiteiten. Dit is niet terecht. De Islam veroordeelt juist wanorde brengende activiteiten.

De term ‘terrorisme’ wordt tegenwoordig steeds meer gebruikt voor het geweld dat vrijheidsstrijders, revolutionairen etc. aanwenden voor het doel dat zij nastreven. De Islam gebruikt het woord ‘fasad’ (het doen uiteenvallen) voor allerlei euveldaden die de individuele, sociale of nationale vrede ontwrichten, bijv. het ontwrichten van vrede en recht door het gebruik van macht. Het houdt ook in: het plaatsen van obstakels op de weg van vrede en rust in een land. En verder: het verkrachten van wetten van een land.

De Islam veroordeelt ten strengste het doden van onschuldige burgers, zelfs het onnodig doden van dieren. Tijdens oorlogvoering verbiedt de Islam het doden van vrouwen, kinderen, bejaarden, niet-militairen en het vernietigen van de oogst of het verbranden van synagogen, kerken, moskeeën, gebedshuizen, etc.

Zelfmoord, voor welk doel dan ook, is in de Islam niet toegestaan. De H.Qur’an zegt: “en stort u niet met uw eigen handen in de vernietiging” (2:196). Een traditie van de profeet Muhammad zegt: “En als iemand zelfmoord pleegt met wat dan ook in deze wereld, zal hij met hetzelfde ding gefolterd worden op de Dag der Opstanding” (Sahih Muslim, hfdst. 48, Boek 1, nr. 0119). Hieronder kunnen dus ook worden verstaan de zelfmoordcommando’s, waarbij onschuldige burgers sterven. Men verwerft het martelaarschap pas als men bij de verdediging van land, volk of religie het leven laat.

N.B.: het is in alle godsdiensten zo dat, wanneer een volgeling van welke godsdienst dan ook de leer van zijn eigen godsdienst overtreedt, de blaam niet de godsdienst treft, maar de persoon zelve.

Algemeen wordt aanvaard dat de Islam de snelst groeiende religie in de wereld van vandaag is. Volgens de World Christian Encyclopedia zal de wereld over 20 jaar meer Muslims tellen dan Christenen!

Lees ook: Oproep tot djihaad in Suriname:
http://moeslim.8m.net/art/pu_oproep_djihad.htm

Om te beginnen drie verzen die in het algemeen over arrogantie handelen:

“En wend uw gezicht niet in minachtig af van de mensen, en wandel niet hoogmoedig in het land. Waarlijk, Allah heeft geen verwaande opschepper lief.” (31:18)

“Waarlijk, Allah heeft hem die hoogmoedig, grootsprakig is niet lief.” (4:36)

“En wat betreft degenen die afwijzen en hoogmoedig zijn, Hij zal hen met een pijnlijke kastijding kastijden.” (4:173)

De lezer zal ongetwijfeld ook wel mensen zijn tegengekomen die opscheppen over iets, dat ze niet zelf tot stand hebben gebracht, ofwel andermans eer opstrijken. Ook hierover is de Qur’an duidelijk (3:187):

Aangaande degenen die graag met kop en schouders boven anderen wensen uit te steken, vermeldt de Qur’an in 17:37-38:

Voor wat betreft degenen die hun minderen met minachting behandelen en met stemverheffing spreken vermeldt de Qur’an, enigszins humoristisch, in 31:18-19:

De beste manier om mensen voor zich te winnen, is door hen met zachtheid te behandelen. Zoals de Qur’an vermeldt in 3:158:

Vandaar dat de Qur’an (16:125) vermeldt dat men zich ook in discussies netjes en correct dient te gedragen; arrogant gedrag en stemverheffing zullen de mensen slechts afstoten:

Er zijn ook lieden die menen boodschappen van Allah naar believen te interpreteren en, zoals het hun uitkomt, steeds op een andere manier toe te passen. Hierover zegt de Qur’an in 40:56:

Ook over de bestraffing na dit leven is de Qur’an duidelijk:

"En de bewoners van de verheven plaatsen zullen de mensen, die zij aan hun merktekenen herkennen, toeroepen, zeggende: uw vergaringen en uw arrogantie waren u niet tot nut." (7:48)

"En degenen die Onze mededelingen verwerpen, en zich in hoogmoed daarvan afwenden, deze zijn de bewoners van het Vuur. Zij zullen daarin verblijven." (7:36)

"Treed derhalve de poorten van de hel binnen, om daarin te verblijven. Slecht is inderdaad de verblijfplaats van de hoogmoedigen." (16:29)

Degenen die zich ten onrechte hoogmoedig gedragen, zullen geen leiding van Allah krijgen. Nee, als zij tekenen van Hem te zien krijgen, zullen zij daarin niet eens geloven! Zoals de Qur’an vermeldt in 7:146:

Niet alleen de Heilige Qur’an veroordeelt arrogant gedrag, maar ook de samenleving is het er over eens dat dergelijk gedrag zeer afkeurenswaardig is. Niet voor niets zijn de volgende spreuken zeer bekend:

“Hoogmoed komt voor de val.”

“Eenvoud siert de mens.”

Wij spreken de hoop uit dat een ieder, in het bijzonder degenen onder ons die een voorbeeldfunctie bekleden, zich op een gepaste wijze tegenover zijn / haar medemensen zullen gedragen, naar het voorbeeld van de profeet Muhammad, Mahatma Gandhi en andere zeer gewaardeerde, doch zeer bescheiden figuren uit de historie van de mensheid.

En als u, lezer, ooit lieden tegenkomt die zich schuldig maken aan arrogantie, trots, hoogmoed, eigendunk, grootheidswaanzin, of hoe u het ook wilt noemen, zoek dan troost in de Qur’an, vers 10:65:

~ Drs. Sharida Mohamedjoesoef ~

De gebeurtenissen van 11 september j.l. in de Verenigde Staten van Amerika hebben overal ter wereld heftige reacties opgeroepen, zowel in de Arabische als in de Westerse wereld. Voor veel westerlingen waren de beelden van juichende mensen in bepaalde delen van de Arabische wereld onbegrijpelijk. Waar komt de woede van Arabieren vandaan? Wat is de drijfveer van de Islamitische fundamentalisten?

Het is praktisch onmogelijk om binnen enkele pagina’s met een pasklaar antwoord te komen zonder de geschiedenis geweld aan te doen. Feit is wel dat de antwoorden eerder in politieke en economische hoek moeten worden gezocht, en minder vaak een religieus karakter hebben; dit in tegenstelling tot wat regeringsleiders en de media ons willen doen geloven. Denk in dit verband maar eens aan de oliebelangen van het Westen in het Midden-Oosten of de Amerikaanse politieke en militaire steun aan Israël.

In de Arabische wereld overheerste langzamerhand het gevoel dat het Westen met twee maten mat. Zo toonde het Westen wel een grote betrokkenheid bij het lijden van het Joodse volk tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar legde zij een grote onverschilligheid aan de dag ten aanzien van de Palestijnen die na de oprichting van de staat Israël min of meer aan hun lot werden overgelaten. De Arabische wereld, zo werd algemeen gedacht, was groot genoeg om zelf de Palestijnen te huisvesten. De Israëlische premier Golda Meir verklaarde zelfs: “the Palestinians are not my problem”.

Waar begint de wrok tussen de Arabieren en de Joden?

De bron voert ons terug naar het land van Oer in Mesopotamië, oftewel het huidige Irak. Volgens de Bijbel was het een roerige tijd waarin mensen het geloof in de ware God hadden verloren en in plaats daarvan afgoden van hout, steen en zilver aanbaden. God sloot een verbond met de herder Abraham:

“Ik wil een verbond met u aangaan en u zeer talrijk maken. Ik zal u zeer vruchtbaar maken, volken zal Ik van u maken. Ik zal uw God zijn en de God van uw nakomelingen. Geheel Kanaän, het land waar u nu als vreemdeling verblijft, zal Ik aan u en uw nakomelingen geven om het voor altijd te bezitten, en Ik zal hun God zijn.” (Genesis 17:5-8)

Maar Abraham had al een zoon (Ismaël) bij Hagar, de Egyptische slavin van zijn vrouw Sarah. Temeer daar Sarah Abraham nog geen kinderen had geschonken en Abraham al op hoge leeftijd was, had Abraham zo zijn twijfels over de nakomelingen die hij volgens God zou krijgen. Hij stelde God zelfs voor om de lijn van Ismaël voort te zetten. Maar God liet er geen twijfel over bestaan dat Zijn verbond gold voor de zoon die Sarah zou baren.

Een jaar daarna was het zover en schonk Sarah het leven aan een zoon: Izaak. Voor Hagar betekende dit het einde van het verhaal. Zij werd met haar kind Ismaël uit het kamp van Abraham verdreven, maar niet zonder de Goddelijke belofte dat ook het geslacht van Ismaël gezegend zou worden (Gen. 17:20).

Zoals bekend trekken de nakomelingen van Izaak de lijn van het Joodse volk door. De nakomelingen van Ismaël, de Ismaëlieten, verspreidden zich over de regio en trokken uiteindelijk de lijn van de Arabieren door. Hiermee was in feite de kiem gelegd voor het voortslepende conflict tussen de Joden en de Arabieren, dat daarna nog veel dieptepunten in de geschiedenis zou kennen.

Aan het eind van de negentiende eeuw was er n.l. een groeiende Joodse nationalistische beweging die op basis van bovengenoemd Verbond haar claim op Palestina rechtvaardigde: het Zionisme. Aanhangers van deze beweging noemden zichzelf zionisten, een afgeleide van het woord Zion, oftewel de oude Joodse benaming voor Jeruzalem.

Dat de bevolking in Palestina voor het merendeel bestond uit Arabieren, weerhield veel Joden er niet van om Palestina alvast op te eisen. Volgens schattingen trokken er tussen 1880 en 1914 meer dan 60.000 Joden naar het toenmalige Palestina.

Dit stuitte op hevig verzet bij de Arabieren en leidde tot steeds meer Arabische aanvallen op Joodse nederzettingen. Hadden Arabieren, gezien de belofte van God aan Ismaël, niet net zo goed bestaansrecht in de regio? De Arabieren zagen hun kansen op onafhankelijke staten toenemen toen Engeland in 1914 de oorlog verklaarde aan Turkije, dat een bondgenoot van Duitsland was. Zij zouden Engeland helpen de Turken te verslaan in ruil voor onafhankelijkheid.

Maar uiteindelijk bleken de grootse machthebbers in de regio, Engeland en Frankrijk, toch wat anders in gedachten te hebben en voerden zij geheime besprekingen, wat in 1916 resulteerde in het Sykes-Picot Verdrag. Hierin werden de Arabische gebieden van het Ottomaanse rijk opgedeeld in:

• gebieden die onder direct Frans of Brits toezicht vielen;

• gebieden die Arabische staten zouden worden maar wel binnen de Brits/Franse invloedssfeer zouden vallen;

• gebieden die onder gezamenlijk Engels, Russisch en Frans gezag zouden komen.

Er werd in dit verdrag dus niet gesproken over een apart land voor de Joden.

Dit veranderde in 1917 toen de Britse minister van Buitenlandse Zaken, Arthur Balfour, een brief schreef aan Lord Rothschild, een prominente Joodse bankier die het Zionisme een warm hart toedroeg. In de brief bood Balfour de steun aan van de Engelse regering bij de oprichting van een eigen Joodse staat in Palestina. Tot op de dag van vandaag vragen mensen zich af waarom de Engelsen dit aanbod ooit hebben gedaan, temeer omdat het in strijd was met het Sykes-Picot Verdrag. Wellicht heeft de geldverslindende Eerste Wereldoorlog een rol gespeeld.

De spanningen tussen de Arabieren en de Joden liepen steeds verder op. In 1936 werd er een koninklijke commissie in het leven geroepen die verslag moest uitbrengen over hoe het nu verder moest met het mandaatgebied. Dat resulteerde in het verslag Peel-commissie van 1937. Palestina moest worden opgedeeld in drieën: een kleine Joodse staat, een grote Arabische staat en een smalle strook land die van de kust naar de heilige plaatsen liep, en die onder Engels bestuur zou blijven.

De Joden gingen uiteindelijk akkoord. De Arabieren niet!

De kentering kwam met de Tweede Wereldoorlog. Waren Joden in Europa al eeuwenlang vervolgd door Christenen, dit alles viel in het niet vergeleken met de terreur van het nazi-bewind in Duitsland. Schattingen over het aantal Joden dat is vermoord, lopen uiteen van vijf tot elf miljoen.

Gevoelens variërend van schuld (wellicht ingegeven door eigen latente anti-joodse gevoelens) en medelijden maakten dat de West-Europese regeringsleiders zich vóór een Joodse staat in Palestina uitspraken. Dit vond zijn beslag in een voorstel van de Verenigde Naties om Palestina op te delen overeenkomstig de voorstellen van de Commissie Peel in 1937. Een meerderheid stemde vóór de oprichting van een Joodse staat.

Op 14 mei 1948 was de staat Israël een feit. Een dag later werd het aangevallen door vijf Arabische landen. Tegen alle verwachtingen in hield Israël stand en kreeg zij er zelfs grond bij. Met de zesdaagse Arabisch-Israëlische oorlog van 1967 maakte Israël korte metten met Egypte, Syrië en Jordanië en breidde zij haar grondgebied uit (de Sinaï-woestijn, de Golan-Hoogvlakte, de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem).

Maar Israël begon de hete adem van de Palestijnen te voelen. Velen waren Israël ontvlucht en hadden zich gevestigd in de enorme VN-vluchtelingenkampen langs de grens met Israël, waar zij leefden in erbarmelijke omstandigheden. Dit is voor een deel te wijten aan de Arabische landen die daarmee de haat tegen Israël levend willen houden. Bovendien zijn veel Arabieren de mening toegedaan dat het Palestijnse probleem door het Westen is geschapen en dus ook door datzelfde Westen moet worden opgelost.

Het echte verzet kwam pas met de oprichting van de P.L.O. in 1964. Deze Palestijnse bevrijdingsorganisatie moest de acties van alle Palestijnse groeperingen om Israël uit Palestina te verdrijven, coördineren. De P.L.O. is altijd een overkoepelend orgaan geweest onder wiens paraplu zich zowel radicale als gematigde groeperingen schaarden. Met een reeks terreuraanslagen probeerden de Palestijnen aandacht te krijgen voor hun probleem. Dit leidde al tot de Intifadah’s (opstanden) van 1987 en 2000.

Tot op de dag van vandaag worden Palestijnen systematisch gediscrimineerd en vermoord met zwaar militair materieel gefinancierd door, jawel, de V.S., waar de machtige Joodse lobby een flinke vinger in de politieke pap heeft. Enige vorm van diplomatieke kritiek, zoals onder meer van dominee Jesse Jackson, wordt vrijwel direct in de kiem gesmoord onder het mom van anti-semitische uitspraken (merk op dat anti-semitisch niet gelijk is aan anti-Joods, aangezien Arabieren en Joden beiden tot het semitische ras behoren; anti-semitisch kan dus zowel anti-Joods als anti-Arabisch betekenen!).

De Verenigde Staten bestempelen de aanvallen in New York en Washington D.C. als terreur, maar hoe is de houding van Israël te rechtvaardigen tegen de Arabieren, de Palestijnen in het bijzonder? Hoe is het mogelijk dat de Israeliërs Ariël Sharon als premier kiezen, wetende dat hij verantwoordelijk is voor de moord op meer dan 1000 Palestijnse vluchtelingen in de Libanese kampen Sabra en Shatila ten zuiden van Beiroet? Waarom is Amerika nooit eerder van leer getrokken tegen deze vormen van terreur? Waarom namen de V.S. geen maatregelen tegen de I.R.A. die voor een groot deel gefinancierd wordt door de Ierse gemeenschap in Amerika? Waarom namen de V.S. geen krachtige stelling tegen allerlei dictatoriale regimes zoals die van Saoedi-Arabië, Egypte en Pakistan? Voor veel Arabieren is het dan ook onverteerbaar dat juist de V.S. zich hebben opgeworpen als bewaker van de democratie. Niet zelden bleken de V.S. in het verleden wel erg snel bereid democratische principes overboord te gooien vanwege het grotere economische en politieke belang. De pogingen van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell, om de enige onafhankelijke Arabische nieuwszender Al Jazeera aan banden te leggen, verdienen in dit verband ook geen schoonheidsprijs. Juist in dit licht worden uitspraken van de V.S. op het gebied van democratie als ongeloofwaardig ervaren.

Ook andere Westerse mogendheden lieten op het gebied van de democratie de nodige steken vallen in de Arabische regio. Dit begon al rond het begin van de negentiende eeuw en sleepte zich voort tot in de jaren zestig. Zo bepaalde Frankrijk in 1943 hoe de politieke machtsverhoudingen in Libanon moesten komen te liggen (president: maroniet, premier Soenniet en voorzitter van het parlement een Sji'iet). Waarom? Om hiermee als het ware een Christelijke bufferstaat te creëren in het Midden-Oosten. In Egypte trok Engeland aan de touwtjes met de bedoeling economische belangen (Suez-kanaal) veilig te stellen. Het Egypte van nu is in vele opzichten zelfs een schijndemocratie die heel zorgvuldig in stand wordt gehouden door de V.S.

Daags na de aanslagen in de V.S. zag ik een groepje mensen in New York demonstreren tegen een Amerikaanse vergeldingsactie. Let wel, vergelding, geen rechtvaardigheid! Amerika, de Nieuwe Wereld, lijkt zich eerder te gedragen als het Oude Rome waarbij keizer Bush, afhankelijk van de bloeddorst van het volk, een 'thumbs down' geeft ten teken dat de overwinnaar de verliezer mag doden. Al is de vergelijking met het Oude Rome dan wat gechargeerd, Bush zelf deed oude tijden herleven door te refereren aan de posters die vroeger in het Wilde Westen werden opgehangen: Dead or Alive.

O ja, die demonstranten in New York droegen borden met daarop de tekst: An eye for an eye makes the world go blind!

• Het conflict tussen Israël en de Arabische Wereld, Stewart Ross, 1995, Evans Brothers, London, UK.

• Kopstukken uit de twintigste eeuw: Nassar, Cor Huisman, 1964, Kruseman Den Haag.

• Mahomet, la parole d’Allah, Anne-Marie Delcambre, 1987, Gallimard, Parijs.

• Over de Grens, David Grossman, 1991, Uitgeverij L.J. Veen, BV, Amsterdam.

• The Crusades through Arab Eyes, Amin Maalouf, 1984, Al Saqi Books, Londen, UK.

• The Origins of the Arab-Israeli Wars, Ritchie Ovendale, 1982, Longman Group UK Ltd.

Voor een historisch overzicht in jaartallen betreffende het Israëlisch-Palestijns conflict:
http://moeslim.8m.net/nieuws/nb_jan2001.htm#isrpal

Het Hindi-woord 'Diwalie' is afgeleid van het Sanskrit-woord 'Diepaweli', dat 'een rij lichtjes' betekent. Naast Diwalie en Diepaweli worden nog de volgende woorden gebruikt: Diep-pankti (rij van lichtjes), Diep-mala (krans van lichtjes) en Diep-oetsaw (lichtfeest). De lichtjes worden bij het vallen van de avond aangestoken in diya's. Deze zijn kleine ronde potjes van gebakken klei, waarin watten zitten, gedrenkt in ghi (geklaarde boter).

De diya's worden in een rij geplaatst. Ook wordt elk donker plekje in huis en omgeving verlicht met diya's. Ter gelegenheid van het Diwalie-feest worden in India, Suriname etc. ook wel huizen, bomen, e.d. versierd met elektrische verlichting.

De oorsprong van het Diwaliefeest vinden wij in het verre verleden van India. Van dit land uit zijn Hindoes naar alle delen van de wereld getrokken. In het Diwaliefeest komen historische, religieuze en mythologische aspecten tot uiting.

Na de storm en de regen van de herfstmaanden zijn de sneeuw en de vrieskou van de winter in aantocht. De nieuwe oogst wordt binnengehaald; alle rommel wordt opgeruimd; erf en huis worden schoongemaakt; door vuur en wierook wordt de lucht in huis geurig en warm gemaakt. Landbouwers zijn blij en gelukkig. Zij maken zich klaar voor de komende rustperiode en huiselijkheid. Ook koop- en handelslui vieren op deze dag feest. Zij sluiten het boekjaar af, vereffenen de schulden, reinigen hun winkels en zullen een nieuw boekjaar openen.

Heel lang geleden regeerde er een koning die Narkasoer of de helleduivel werd genoemd, berucht om zijn wreedheid voor zijn onderdanen. Dezen kwamen op gegeven moment in opstand. Shri Krishna kwam hen te hulp en doodde Narkasoer. Het volk voelde zich weer vrij en vierde feest.

Hoewel de Hindoes een monotheïstische godsdienst belijden, kennen zij de Godheid verscheidene namen toe al naar gelang men de nadruk legt op een bepaald aspect van God. Zo wordt God tegelijkertijd gezien als Vader en Moeder. Het aspect van de ene god Vishnu dat te maken heeft met geluk, voorspoed, schoonheid en rijkdom, wordt Moeder Lakshmi genoemd. Het licht dat de duisternis verjaagt, is het symbool voor haar. De huisvrouw als het 'licht van het huis' zegt op de Diwaliedag: "Licht, reinheid, schoonheid, rijkdom en voorspoed moeten zich in mijn huis vestigen; luiheid, vuil, duisternis, armoede en het kwaad moeten verdwijnen. Hulde zij aan U, o Moeder Lakshmi".

Doktoren herdenken op deze dag de geboorte van Dhanwateri, in de oudheid een groot professor (atjaarje) in medicijnen.

Ram was de kroonprins uit de dynastie der zonnekoningen. Door jaloezie van zijn ‘tweede moeder' werd hij voor 14 jaar verbannen uit zijn land Ayodhya. Tijdens deze verbanning heeft hij oorlog gevoerd tegen koning Rawan van Sri Lanka. Deze Rawan, het kwaad in eigen persoon, had door een last de gemalin van Ram, Mata Sita, ontvoerd. Uiteindelijk werd koning Rawan gedood door Ram. Toen de geliefde Ram terugkwam in Ayodhya, waar de onderdanen al die 14 jaar rouwden, werden uit grote blijdschap overal lichten aangestoken.

Op deze dag wordt Krishna in de hoedanigheid van Gopal (een bekwame koe-herder) vereerd. Ook het vee krijgt een schoonheidsbeurt en wordt met bloemen, kransen en belletjes omhangen.

Swami Dayanand stierf in India op 30 oktober 1883 (dag van Diwalie) om zes uur in de middag. Hij staat bekend als een groot voorvechter voor de rechten van armen en onderdrukten. Tevens was hij een hervormer van formaat op velerlei terrein.

Alle Hindoes zijn op deze dag speciaal gericht op al het goede in de schepping. Het onderlinge onderscheid wordt vergeten. De gedachten moeten rein zijn en de handelingen geweldloos. Vandaar dat er ook streng vegetarisch wordt gegeten. Alcoholische dranken worden vermeden. Er worden veel zoetigheden en andere lekkernijen gebruikt. Men moet de nieuwe periode met goede voornemens ingaan.

Hindoes worden niet zonder meer vuuraanbidders genoemd. Vuur geeft licht en warmte. Deze zijn de bestaanvoorwaarden voor het leven. En het licht is het symbool voor al het goede, het ware, het wijze en het altruïstische op aarde.

Het streven van ieder mens moet erop gericht zijn al deze waardevolle, positieve aspecten te bevorderen. Dat brengt geluk.

Tegenover het licht staat de duisternis. Dit is het symbool van het kwaad dat zich kan uiten in onwetendheid, leugenachtigheid, haat, nijd, jaloezie en egoïsme.

Wanneer deze negatieve aspecten de overhand krijgen, ontstaan ongeluk en leed onder de mensen.

Bij het Diwaliefeest gaat het dus om de volgende centrale gedachten:

• de waarheid moet zegevieren boven de onwaarheid;

• de wijsheid moet de onwetendheid overwinnen;

• het goede moet in de strijd tegen het kwade overwinnen.

Symbolisch wordt dit tentoongespreid met het aansteken van de diya's, waardoor het licht de duisternis verjaagt.

Drs. N. Marhe

“Waarlijk, de gelijkenis van Jezus is bij God als de gelijkenis van Adam; Hij schiep hem van stof, dan zei Hij tot hem: Word, en hij werd.” (Qur’an 3:58)

“Is de tijding van Abrahams geëerde gasten tot u gekomen?

Toen zij tot hem ingingen, zeiden zij: vrede.

Vrede, zei hij, mensen die vreemdelingen zijn. En hij ging in het verborgen ter zijde tot zijn gezin en bracht een vet kalf. En hij bracht het bij hen. Hij zei: wat! Wilt u niet eten? En hij vatte angst op voor hen.

Zij zeiden: vrees niet. En zij gaven hem de blijde tijding van een jongen, die kennis bezit.

En zijn vrouw kwam in grote smart, en zij sloeg zich in het aangezicht en zei: een oude, onvruchtbare vrouw!

Zij zeiden: alzo zegt uw Heer, waarlijk, Hij is de Wijze, de Wetende.” (Qur’an 51:24-30)

“Een vermelding van de genade van uw Heer jegens Zijn dienaar Zacharías, toen hij zijn Heer met een zachte stem aanriep. Hij zei: mijn Heer! Waarlijk, mijn beenderen zijn verzwakt en mijn hoofd is vergrijsd, en mijn Heer! Ik ben nooit ongelukkig geweest in het bidden tot u, en waarlijk, ik vrees mijn bloedverwanten na mij, en mijn vrouw is onvruchtbaar; derhalve, schenk mij van U een erfgenaam, die van mij zal erven en van de kinderen van Jakob, en maak hem, mijn Heer, iemand in wie U een welbehagen hebt.

O Zacharías! Wij geven u de blijde tijding van een jongen, wiens naam Johannes zal zijn; Wij hebben tevoren niemand tot zijn gelijke gemaakt.

Hij zei: O mijn Heer! Hoe zal ik een zoon hebben, en mijn vrouw is onvruchtbaar, en ik zelf heb inderdaad de uiterste graad van ouderdom bereikt?

Hij zei: Zo zal het zijn; uw Heer zegt: het is Mij gemakkelijk, en inderdaad heb Ik u tevoren geschapen, toen u niets was.

Hij zei: Mijn Heer, geef mij een teken.

Hij zei: Uw teken is, dat u in drie nachten niet tot de mensen zult spreken, terwijl u volkomen gezond bent.

Toen trad hij uit zijn bedeplaats tot zijn volk en maakte bekend, dat zij God ’s morgens en ’s avonds moesten loven.

O Johannes! Houd het Boek met kracht vast, en Wij schonken hem wijsheid, terwijl hij nog een kind was, en tederheid van Ons en reinheid, en hij was iemand, die zich voor het kwaad hoedde.

En gehoorzaam aan zijn ouders, en hij was niet aanmatigend, ongehoorzaam.

En vrede zij over hem ten dage dat hij geboren werd, en ten dage dat hij sterft, en ten dage dat hij levend zal worden opgewekt.” (Qur’an 19:2-15)

“En vermeld Maria in het Boek, toen zij zich van haar gezin terugtrok naar een oostelijke plaats; en zij nam een sluier om zich voor hen te verbergen; toen zonden Wij Onze inspiratie tot haar, die als een welgevormd man aan haar verscheen.

Zij zei: Waarlijk, ik neem mijn toevlucht tegen u tot de Weldadige God, indien u iemand bent, die zich voor het kwaad hoedt.

Hij zei: ik ben slechts een boodschapper van uw Heer: dat ik u een reine jongen zal geven.

Zij zei: Hoe zal ik een jongen hebben en geen sterveling heeft mij aangeraakt, noch ben ik onkuis geweest?

Hij zei: zo zal het zijn; uw Heer zegt: het is Mij gemakkelijk; en opdat Wij hem tot een teken voor de mensen en een genade van Ons zullen maken; en het is een besloten zaak.

En zij ontving hem; toen trok zij zich met hem tot een afgelegen plaats terug. En de barensweeën dwongen haar zich naar de stam van een palmboom te begeven. Zij zei: O, dat ik hiervoor was gestorven en iets was, dat ganselijk vergeten was!

Toen riep een stem van beneden haar toe: Treur niet, waarlijk, uw Heer heeft een beek beneden u doen stromen. En schud de stam van de palmboom naar u toe; die zal verse rijpe dadels op u laten vallen. Derhalve, eet en drink en verfris het oog, en indien u enige sterveling ziet, zeg: waarlijk, ik heb de Weldadige God een vasten gewijd; derhalve zal ik heden tot niemand spreken.

En zij kwam tot haar volk met hem, hem bij zich dragende. Zij zeiden: O Maria! Waarlijk, u hebt een vreemd ding gedaan. O zuster van Aäron! Uw vader was geen slecht man, noch was uw moeder een onkuise vrouw. Maar zij wees naar hem.

Zij zeiden: Hoe kunnen wij tot iemand spreken, die een kind in de wieg was?

Hij zei: waarlijk, ik ben een dienaar van God; Hij heeft mij het Boek gegeven en mij tot een profeet gemaakt, en Hij heeft mij tot een gezegende gemaakt, waar ik ook moge zijn, en Hij heeft mij het gebed en de armenbelasting voorgeschreven, zolang ik leef. En mij gehoorzaam aan mijn moeder gemaakt, en Hij heeft mij niet aanmatigend, rampzalig doen worden.

En vrede zij over mij ten dage dat ik geboren werd en ten dage dat ik sterf en ten dage dat ik levend word opgewekt.” (Qur’an 19:16-33)

Hij is het, Die u uit stof heeft geschapen, daarna uit een kleine levenskiem, daarna als een klonter, daarna brengt Hij u als een kind voort, daarna opdat u uw puberteit zult bereiken, daarna opdat u oud zult zijn – en onder u zijn er, die God tevoren heeft doon sterven – en opdat u een bepaalde tijd zult bereiken, en opdat u zult begrijpen. Hij is het, Die leven geeft en sterven doet; en wanneer Hij een zaak besluit zegt Hij daartoe slechts: Word, en die wordt. (Qur’an 40:67-68)

Het draait allemaal om de zogeheten stamcellen, de 'omnipotente' cellen die nog tot elk type weefsel kunnen uitgroeien. Stamcellen komen voor in het beenmerg, in navelstrengbloed en vooral in prille embryo's. Onderzoekers willen er weefsels mee kweken voor de genezing van patiënten bij wie een orgaan niet goed meer werkt. Als bijvoorbeeld de hartspier door een infarct deels is afgestorven en verzwakt, kunnen gekweekte hartspiercellen de functie van het orgaan wellicht herstellen. Suikerpatiënten kunnen dankzij gekweekte cellen uit de alvleesklier misschien weer zelf insuline maken. Patiënten met de ziekte van Parkinson raken dankzij nieuwe -dopamine producerende- hersencellen wellicht van hun tremoren af. En mensen met een dwarslaesie kunnen dankzij de vervanging van kapotte zenuwcellen in het ruggenmerg misschien weer lopen. De verwachtingen zijn hooggespannen, maar pas over een aantal jaar zal blijken of de doelen haalbaar zijn.

Om te beginnen halen onderzoekers de DNA-houdende kern uit een lichaamscel van de patiënt, bijvoorbeeld uit een huidcel. Deze kern stoppen ze in een lege eicel die ze met behulp van een stroomstootje laten uitgroeien tot een embryo van ongeveer vijf dagen oud. Uit dit minuscule bolletje van pakweg honderd cellen, een blastocyst, isoleren ze de stamcellen.

De eerste stap uit dit proces, de 'kerntransplantatie', is het eigenlijke klonen. Deze stap is nodig om het gekweekte weefsel dezelfde biochemische karakteristieken te geven als het lichaam van de patiënt. Dit dient om te voorkomen dat de patiënt het weefsel zou afstoten.

Vooralsnog is geen enkele patiënt met gekloond weefsel behandeld. Maar de voorbereiding vordert gestaag. Zo maakten Amerikaanse celbiologen in 1998 kenbaar dat ze voor het eerst menselijke stamcellen, afkomstig uit embryo's, in kweek konden houden. Ze waren erin geslaagd deze cellen te laten uitgroeien tot zes typen weefsel: kraakbeen, darm-, zenuw-, bot-, spier- en nierweefsel. Wetenschappers zagen dit als een doorbraak. Toch is het nog te vroeg om gekloond weefsel bij mensen te implanteren. Misschien zit er namelijk 'vervuiling' in, zoals een kraakbeencel tussen een groepje spiercellen. Ook is het nog onduidelijk of de cellen precies hetzelfde werken als de cellen die ze moeten vervangen.

De feitelijke kloonstap, de kerntransplantatie dus, was tot nog toe alleen gezet bij dieren, waaronder muizen en apen. In 1998 beweerden Koreaanse onderzoekers dat ze een mens hadden gekloond, maar die claim werd algemeen betwijfeld. De wetenschappers van Advanced Cell Technology krijgen nu de eer dat ze de techniek als eerste bij de mens hebben beproefd.

Zij isoleerden eicellen bij twaalf vrouwen en ontdeden die van de kern. Daarna voorzagen ze de lege, DNA-loze eicellen van kernen die ze uit jonge huidcellen hadden verwijderd. Daarmee verkregen de eicellen dus de genetische kenmerken van de donoren van deze huidcellen.

Pas als deze losse eicellen zich regelmatig gingen delen, zouden ze kunnen uitgroeien tot een gekloond embryo. Dat lukte aanvankelijk niet. Slechts bij één verbouwde eicel bleek de 'gastkern' zich wel te delen, maar de eicel in haar geheel splitste niet.

Misschien lag dat aan de gastkern. Uit experimenten bij muizen bleek al eerder dat niet elke lichaamscel geschikt is als leverancier van de kern die in de lege eicel wordt ingebouwd. Dat geldt wellicht ook voor huidcellen, waarvan de kern mogelijk al te zeer 'vastzit' in haar functie en niet meer goed kan terugkeren naar de maagdelijke staat waarin een eicel verkeert.

Voor het klonen van muizen werden daarom de kernen van cumuluscellen gebruikt. Dat zijn cellen die in de eierstokken de rijpende eicellen beschermen. Zo'n cel is zo klein dat ze in haar geheel -dus niet alleen haar kern- met de lege eicel wordt versmolten. De Amerikanen fuseerden acht lege eicellen met elk één cumuluscel. Twee van deze gekloonde eicellen begonnen aarzelend te delen, één tot een klompje van vier cellen, één tot zes cellen.

Mag je dit gekloonde embryo's noemen? Nee: de deling ging niet zover dat er een volwaardige blastocyst ontstond, zeg maar het meest prille stadium in het ei van waaruit zich een organisme kan gaan ontwikkelen (zie ook vraag 2). De deling stagneerde al ver voor het stadium waarin zich stamcellen beginnen te vormen.

Nee. De embryowet die nu bij de Eerste Kamer ligt, verbiedt kerntransplantaties bij mensen. Wel heeft het kabinet de mogelijkheid opengelaten om kerntransplantaties op termijn alsnog toe te staan als stamcellen hun beloften waarmaken. Het is onderzoekers verboden om voor hun stamcelproeven zelf embryo's te creëren door in het lab een eicel te bevruchten. Alleen het gebruik van restembryo's, die zijn overgebleven in ivf-klinieken, is toegestaan. Met deze embryo's, waar stamcellen uit te isoleren zijn, zeggen onderzoekers voorlopig vooruit te kunnen.

De stamcellen zijn ook rechtstreeks uit volwassenen te halen. Dat lijkt ideaal, want er hoeft niet eerst een embryo te worden gemaakt als bron voor de stamcellen. De stamcellen van volwassenen zijn echter schaars, lastig op te sporen en nogal beperkt; anders dan embryonale stamcellen kunnen ze maar tot een gering aantal celtypen uitgroeien.

Stamcellen uit navelstrengbloed worden eveneens als alternatief genoemd. Maar ook deze lijken te beperkt; ze kunnen alleen tot bloedcellen uitgroeien. Het ziet er dus naar uit dat het therapeutisch klonen, waarbij een lichaamscel van de patiënt via een embryonale tussenfase tot nieuw weefsel wordt 'omgebouwd', de enige optie is om patiënten met ernstige chronische ziekten blijvend te genezen.

De weerzin heeft vooral betrekking op de traditionele, Mengeliaanse betekenis van klonen: het creëren van een kopie van een bestaand individu door een embryo te voorzien van de genetische eigenschappen van dat individu. Zo is Dolly de kopie van een bestaand schaap.

De Amerikanen zijn nog niet verder gekomen dan een klompje eicellen met het gewenste gast-DNA. Maar mocht het lukken om het te laten uitgroeien tot een volwaardig embryo, dan zou het zich in een baarmoeder verder kunnen ontwikkelen tot een kind. Dit reproductief klonen resulteert in een dubbelganger van de donor, die het DNA voor het embryo leverde. Dat roept het doembeeld op uit de film The Boys from Brasil, waarin Hitler de donor was.

Enkele wetenschappers, de Amerikaan Panos Zavos en de Italiaan Severino Antinori voorop, hebben plannen om het reproductief klonen toe te passen voor mensen die geen kinderen kunnen krijgen. Zij zouden 'gered zijn' met een kloon van zichzelf. Geen land zal het toestaan en Zavos en Antinori zullen voor hun experimenten moeten uitwijken naar obscure oorden.

Anders ligt het voor het therapeutisch klonen, waarbij een gekloond embryo zich niet ontwikkelt tot een individu, maar waarin de stamcellen in het embryo zo worden gestuurd dat ze uitgroeien tot een bepaald celtype (zie vraag 1). In dit geval wordt dus niet 'iemand' maar een 'celtype' gekloond. De weerzin tegen het gebruik van gekloonde cellen voor medische doeleinden is aanmerkelijk geringer.

Toch gaan beide varianten van klonen uit van dezelfde basis: een embryo, waaruit zich in principe een menselijk individu kan ontwikkelen. Of je zo'n klompje eicellen een mensje-in-de-dop kunt noemen dat alle bescherming verdient, is een ethisch vraagstuk.

Daar horen een paar kanttekeningen bij. De Amerikanen die het experiment uitvoerden, zien in hun gekloonde embryo geen beginnend wezen. Uiteraard heeft het nog geen organen en kan het nog niet denken of voelen. Maar dat niet alleen: er is hier geen sprake van bevruchting, zeggen zij, dus niet van een echt embryo maar eerder van wat zij een geactiveerd eitje noemen.

Tegenstanders zullen ook dat geactiveerde eitje een morele status toeschrijven die experimenteren ermee verbiedt. Dat geldt trouwens voor velen al voor het gebruik van eicellen. De Amerikanen geven toe dat ze 71 eicellen, tegen betaling, hebben 'verbruikt' om zover te komen.

Voor veel mensen ligt de grens voor de beschermwaardigheid van het leven bij het onderscheid tussen geslachtscellen en gewone lichaamscellen. Eicellen verdienen bescherming -met die cellen begint immers het leven-, gewone lichaamscellen niet. We schromen niet onze teennagels in de vuilnisbak te gooien. Toch begint door de techniek van het klonen zelfs dit harde onderscheid te vervagen. Gewone lichaamscellen kunnen in de toekomst mogelijk tot een zo maagdelijke staat worden teruggebracht dat ze als embryonale cel kunnen gaan dienen.

Uit: Trouw, 28 november 2001

~ Reza Ghafoerkhan ~

Twee Muslimbroeders mogen niet in onmin met elkaar blijven leven. Beiden wordt voorgeschreven verzoening tot stand te brengen tussen elkaar, zowel degene die onrechtvaardig heeft gehandeld als degene die onrechtvaardig is behandeld. De Qur'an is hieromtrent zeer duidelijk:

"De gelovigen zijn slechts broeders, breng daarom verzoening tussen uw broeders tot stand" (49:10).

Zo zei ook de profeet Muhammad (vzmh) dat een gelovige niet langer dan drie dagen bij een andere gelovige weg mag blijven. Als die periode is verstreken, dient hij naar de ander toe te gaan en hem de vredesgroet te geven. Groet de ander terug, dan ontvangen beiden de beloning van de verzoening. Groet hij niet terug, dan rust de schuld slechts op hemzelf.

Dit betekent onder andere dat een Muslim in staat moet zijn de fouten van zijn Muslimbroeder te vergeven. Helaas zien wij dat veel Muslims hiertoe niet in staat zijn; eenmaal boos betekent vaak altijd boos.

De Qur'an vermeldt dat, indien Allah de mens werkelijk zou straffen voor iedere zonde die hij begaat, er geen enkel mens meer op aarde zou leven. Indien Allah zou handelen zoals wij mensen elkaar behandelen, zou Allah terstond alle mensen op aarde doden en in de hel slingeren. Gelukkig voor ons bezit Allah buitengewoon verheven eigenschappen als Al-Rahman (de Weldadige), Al-Rahim (de Genadige), enz. Allah schenkt onophoudelijk Zijn liefde en genade. Hij is de Vergever der zonden.

Waarom is Allah zo lief, mild en zachtaardig tegen de mens? Dit komt omdat Allah weet dat de mens, ook al doet hij slechte dingen, in staat is zichzelf te verbeteren en een goed mens te worden. Allah schenkt de mens dus vergiffenis, opdat hij lering kan trekken uit zijn slechte daden, zichzelf kan herstellen en zichzelf geestelijk kan verheffen. Maar net zoals Allah de mens vergeeft, moet ook ú in staat zijn uw medemens, die u wellicht iets heeft aangedaan, de kans geven zichzelf te verbeteren. Probeer uzelf de verheven eigenschappen van Allah eigen te maken.

Het zich eigen maken van Allah's eigenschappen zal slechts dán lukken, wanneer u de eigenschappen van de meest volmaakte mens heeft overgenomen. En welk voorbeeld heeft deze ons gegeven op het gebied van vergiffenis en verzoening, toen hij acht jaar na de Hidjra (uittocht uit Mekka naar Medina) met tienduizend man Mekka innam, zonder slag of stoot? Nu stond de bevolking van Mekka voor hem en had hij de macht in handen. Allen die hem jarenlang het leven zuur hadden gemaakt, hem hadden bespot, mishandeld, zijn vrienden hadden gemarteld en vermoord, zelfs de ingewanden van dieren op hem hadden gegooid terwijl hij bad, waren nu in zijn handen en hij kon met hen doen wat hij wilde. En wie van u zou in zijn plaats niet een beetje wraak hebben genomen? Maar in plaats van naar vergelding te zoeken, zei hij tegen hen: “deze dag is er geen verwijt tegen u”. Is er een grotere daad van vergiffenis denkbaar in de geschiedenis van de mensheid?

Zullen wij proberen ook een beetje als Muhammad te zijn en ook genade, mildheid en liefde tonen voor onze medemens?

Zeg tegen degene met wie u in onmin leeft: er zijn misschien bepaalde zaken gebeurd in het verleden, maar laten wij nu alles vergeten en vergeven en een nieuwe start maken tussen ons. Dit is zeker één van de grote beproevingen van het leven. Vergeef de fouten van uw Muslimbroeder en breng verzoening tot stand.

En als iemand u verzoening aanbiedt, beveelt de Heilige Qur’an (8:61) om dat te accepteren: “En indien zij naar vrede neigen, neig er dan ook toe”.

Tot besluit een citaat van wijlen dhr. H.A.E. Arron, ex-premier van Suriname, uit zijn ‘Id ul-Fitr boodschap van 1974:

De Djamia Aleemiyya Fariediyya is in Suriname (Commewijne)opgericht om kennis over te dragen d.m.v. islamitische opleidingen. De opening vond plaats op 5 oktober 2001. (De Ware Tijd, 4-10-01)

Volgens de Aziatische theoloog Tissa Balasurya zal er geen vrede in de wereld komen en geen einde aan het terrorisme zonder een grondige ommekeer in de Amerikaanse politiek. Hij benadrukte dat het fundamentalisme oorspronkelijk geen product is van de islam of het hindoeïsme, maar veeleer een westers product met een katholieke oorsprong. Balasurya verwees naar de kruistochten, waarin de oorlogen een dogmatische rechtvaardiging kregen, en naar de gedwongen bekeringen van de Indianen in Latijns-Amerika. (KerkNet)

Christenen en moslims geloven niet in dezelfde God. Volgens behoudende christenen in Duitsland worden de namen God en Allah te veel met elkaar verward. Ook zouden de media deze gelijkstelling moeten vermijden. De uitlatingen van Hohmann hebben bij de kerkelijke leden van de SPD, de CDU, de Groenen en de FDP tot heftige kritiek geleid. De SPD'er Susanne Kastner vindt het „erg” wanneer politiek verantwoordelijken zich zo „primitief en plat” over de islam uitlaten. (RD)

De Jammu-Kashmir strijd is volgens de imam van Delhi’s Jama Masjid geen djihad, aangezien onschuldige personen worden gedood. (Times of India)

Op initiatief van minister Van Boxtel (Minderheden) wil de islamitische gemeenschap in Nederland een centraal orgaan oprichten dat als gesprekspartner van de overheid kan fungeren. Alle landelijke moslimorganisaties moeten met twee vertegenwoordigers in het nieuwe orgaan zitting nemen. Als dit lukt, heeft de islamitische gemeenschap in Nederland voor het eerst een duidelijk herkenbare representatieve instantie. (Telegraaf)

De Paus heeft op 24 oktober het Chinese volk vergeving gevraagd voor de fouten die de Katholieke Kerk in het verleden heeft gemaakt t.a.v. China. Ook heeft de paus in een via e-mail verspreide boodschap vergiffenis gevraagd aan de aboriginals, de oorspronkelijke bewoners van Australië, voor onrecht dat de rooms-katholieken hun hebben aangedaan. (RK-nieuws/Alg. Dagblad)

NIJMEGEN – Christenen kunnen het gesprek met moslims over de Bijbel niet meer omzeilen. Ook zij delen immers het geloof in de éne God, een geloof dat beiden hebben geërfd van het Jodendom. De toekomst van de wereld zal voor een goed deel bepaald worden door het verloop van het gesprek tussen de drie monotheïstische godsdiensten. Dat zei kardinaal Godfried Danneels, aartsbisschop van Mechelen-Brussel. (RK nieuws)

LONDEN - In het debat over de oorlog in Afghanistan heeft zich de Britse schrijver Salman Rushdie gemengd. Hij stelt: “De islam is gekaapt door radicale politieke bewegingen en heeft dringend behoefte aan een reformatie”. (Trouw)

Op 3 november ontmoetten ds. L.W. de Graaff (Hattem), pandit Bansidar (Rotterdam) en imam Hansildaar (Den Haag) elkaar. Voor de pandit zijn alle godsdiensten gelijk: “Je bent een goede hindoe als je een goed mens bent.” De imam vindt dat je respect moet hebben voor de religies omdat ze allemaal menen het goede pad te bewandelen. Alleen de dominee was van mening dat zijn geloof het enige ware geloof is.

Alle drie de religies zien God als de Schepper, de Eeuwige en de Almachtige. Voor de imam is God de God van Abraham, Noach, Mozes, Jezus en Mohammed: er is immers maar één God.

Uit de zaal kwam de vraag “waarom het in de geschiedenis dan toch zo vaak fout is gegaan”. De imam vond dat de verantwoordelijkheid daarvoor niet bij de godsdienst gelegd moet worden, maar bij de persoon die een foute invulling geeft aan zijn geloof. De dominee wijtte ontsporingen aan de zonde in het hart van de mens. De pandit wist ook van het verkeerde in de mens, maar wees op de invloed die leiders hebben. “Die roepen misschien in naam van de godsdienst tot iets op, maar gebruik alstublieft je eigen verstand.” (Ned. dagblad)

Nederlandse moslims worden na de aanslagen in de Verenigde Staten als groep ten onrechte in een kwaad daglicht gesteld, aldus de redactie van Begrip, in het nieuwste nummer van het tijdschrift voor de relatie tussen moslims en christenen. Fundamentalisme komt in alle tijden en bij alle religies voor. Naast moslim-geleerden die de dialoog met christenen willen aangaan vanuit een nieuwe uitleg van hun bronnen zijn ook de 'gewone' moslims veel vredelievender en kritischer dan menig christen denkt, zegt islamkenner dr. Jacques Waardenburg. (Ned. dagblad)

Volgens een onderzoek van Christian Research zullen er tegen 2013 in Groot-Brittannië meer praktiserende moslims dan katholieken zijn. Tegen 2039 zal het aantal praktiserende moslims zelfs hoger liggen dan dat van de praktiserende anglicanen. (Kerknet)

AMSTERDAM - De wereld zal tóch niet voor 1 januari vergaan. Dat heeft de hoogste leider van het Efraïm Genootschap Heinrich van Geene, die zich ‘de profeet Elia’ noemt, bekendgemaakt. Deze sekte stond de afgelopen weken uitgebreid in de publiciteit omdat de volgelingen ervan overtuigd zijn dat nog voor de jaarwisseling het einde der tijden aanbreekt. Van Geene, die aanvankelijk de apocalyps had verkondigd omdat God hem dit in visioenen zou hebben toevertrouwd, houdt nu plots een stevige slag om de arm in zijn ‘voorspellingen’. (Telegraaf)

Moslims moeten in openbare functies een eed aan Allah kunnen zweren. Dat is goed voor hun integratie in de samenleving. Ook zou een christelijke feestdag afgestaan kunnen worden ten gunste van een islamitische feestdag, aldus de christen-politicus Holdijk van de SGP. De opstelling van de SGP-senator is opmerkelijk omdat ze indruist tegen het theocratische gedachtegoed van zijn partij. In het verkiezingsprogram stelt de SGP dat alle niet-christelijke elementen uit de Nederlandse cultuur geweerd moeten worden.

Onlangs besloot het PvdA-congres al om in het verkiezingsprogram op te nemen, dat hemelvaartsdag of tweede pinksterdag ingeruild moet worden voor het islamitische suikerfeest. (Ned. Dagblad)

Een gehuwde man is zondag in het Belgische Hasselt tot priester gewijd. Het gaat om de 64-jarige Gijs Meinesz, een voormalige dominee bij de Ned.-Hervormde kerk. De paus heeft in oktober toestemming gegeven voor de wijding. Ook werd in Nederland een weduwnaar opnieuw tot priester gewijd. (Telegraaf)

Een ultra-orthodoxe rabbijn heeft een privé-vliegtuig moeten huren omdat hij niet over een begraafplaats mag vliegen. De lijnvlucht die de rabbijn naar Londen wilde nemen, zou dat echter wel doen. Een andere rabbijn had hem voorgesteld zich gedurende de vlucht over de begraafplaats in een plastic zak te hullen. Dit werd echter wegens veiligheidsvoorschriften niet toegestaan. (KNA)

Zoals bekend riep paus Johannes Paulus II de katholieken op een dag mee te vasten met de moslims. Wij van het IVISEP wensen allen, die één of meer dagen hebben meegevast met de moslims, hartelijk dank te zeggen voor hun welgemeende solidariteit.

Moge de Almachtige u allen rijkelijk zegenen.

This article, written by Drs. Khaliel Ghafoerkhan, has been published, because a lot of misunderstandings about the Islam have been raised as a consequence of the September 11 attacks in the USA. The article contains the following subjects: the meaning of the word ‘Islam’, the origin of Islam, the vision of Islam regarding society, the articles of faith (God, angels, Books, Prophets, life after death), the five pillars (faith, prayer, charity, fasting, pilgrimage). Also the jihad (striving hard) has been explained in short, with an explanation of ‘fundamentalism’ and ‘terrorism’.

———————–

In this article, written by Riaz Ahmadali, a short explanation has been given regarding this subject, based on the following verses of the Holy Qur’an:

Turn not thy cheek in scorn toward folk, nor walk with pertness the land. Lo! Allah loveth not each braggart boaster. (31:18)

And serve Allah. Ascribe no thing as partner unto Him. (Show) kindness unto parents, and unto near kindred, and orphans, and the needy, and into the neighbor who is of kin (unto you) and the neighbor who is not of kin and the fellow traveler and the wayfarer and (the slaves) whom your right hands possess. Lo! Allah loveth not such as are proud and boastful. (4:36)

Then, as for those who believed and did good works, unto them will He pay their wages in full, adding unto them of His bounty; and as for those who were scornful and proud, them will He punish with a painful doom. (4:173)

Think not that those who exult in what they have given, and love to be praised for what they have not done--Think not, they are in safety from the doom. A painful doom is theirs. (3:187)

And walk not in the earth exultant. Lo! thou canst not rend the earth, nor canst thou stretch to the height of the hills. The evil of all that is hateful in the sight of thy Lord. (17:37-38)

Turn not thy cheek in scorn toward folk, nor walk with pertness the land. Lo! Allah loveth not each braggart boaster. Be modest in thy bearing and subdue thy voice. Lo! in harshest of all voices is braying of asses. (31:18-19)

It was by the mercy of Allah that thou wast lenient with them, for if thou hadst been stern and fierce of heart they would have dispersed from round about thee. So pardon them and ask forgiveness for them and consult with them upon the conduct of affairs. And when thou art resolved, then put thy trust in Allah. Lo! Allah loveth those who put their trust (in Him). (3:158)

Call unto the way of thy Lord with wisdom and fair exhortation, and reason with them in the better way. Lo! thy Lord is best aware of him who strayeth from His way, and He is Best Aware of those who go aright. (16:125)

Lo! those who wrangle concerning the revelations of Allah without a warrant having come unto them, there is naught else in their breasts save pride which they will never attain. So take thou refuge in Allah. Lo! He, only He, is the Hearer, the Seer. (40:56)

And the dwellers on the Heights call unto men whom they know by their marks, (saying): What did your multitude and that in which ye took your pride avail you? (7:48)

But they who deny Our revelations and scorn them such are rightful owners of the Fire; they will abide therein. (7:36)

So enter the gates of hell, to dwell therein forever. Woeful indeed will be the lodging of the arrogant. (16:29)

I shall turn away from My revelations those who magnify themselves wrongfully in the earth, and if they see each token believe it not, and if they see the way of righteousness choose it not for (their) way, and if they see the way of error choose it for (their) way. That is because they deny Our revelations and are used to disregard them. (7:146)

And let not their speech grieve thee. Lo! power belongeth wholly to Allah. He is the Hearer, the Knower. (10:65)

———————–

This article, written by Drs. Sharida Mohamedjoesoef (Holland), deals with the origins of the Israel-Palestinian conflict. It starts with the Covenant from Allah with Abraham (Genesis 17:5-8) and the offspring of his sons, Isac and Ismael; also the promise of God regarding the offspring of Ismael (Genesis 17:20) is mentioned. The Zionism is scrutinized and also the influence of the First and Second World War in this conflict is discussed. The Sykes-Picott pact (1916) and the establishment of the P.L.O. are considered, and finally the role of the U.S.A. in the Israel-Palestinian conflict is scrutinized.

———————–

According to Qur’an 49:13 (O mankind! Lo! We have created you from a male and a female, and have made you nations and tribes, that ye may know one another), we decided to provide information of other religions on regular basis in this Magazine. In this edition the Divali-festival of our Hindu brothers and sisters is discussed. This festival has a number of important meanings:

1. feast of the harvest;

2. feast of destroying of the demon Narkasur;

3. feast of the Maha Lakshmi puja;

4. commemoration of the birth of Dhanwateri;

5. feast of return of Ram to his people;

6. worship of Krishna in his capacity of Gopal (a skilled cowherd);

7. commemoration of the decease of swami Dayanand;

8. feast of (self)reflection.

———————–

In this article a comparison has been made between the promise of offspring to Abraham, Zachariah and Mary, and the creation of man in general.

Jesus and Adam

Lo! the likeness of Jesus with Allah is as the likeness of Adam. He created him of dust, then He said unto him: Be! and he is. (Qur’an 3:58)

Abraham

Hath the story of Abraham's honored guests reached thee?
When they came in unto him and said: Peace! he answered, Peace! folk unknown (to me).
Then he went apart unto his housefolk and brought a fatted calf;
And he set it before them, saying: Will ye not eat?
Then he conceived a fear of them. They said: Fear not! and gave him tidings of a wise son.
Then his wife came forward, making moan, and smote her face, and cried: A barren old woman!
They said: Even so saith thy Lord. Lo! He is the Wise, the Knower. (Qur’an 51:24-30)

Zachariah and John

A mention of the mercy of thy Lord unto His servant Zachariah.
When he cried unto his Lord a cry in secret, saying: My Lord! Lo! the bones of me wax feeble and my head is shining with grey hair, and I have never been unblest in prayer to Thee, my Lord.
Lo! I fear my kinsfolk after me, since my wife is barren. Oh, give me from Thy presence a successor, who shall inherit of me and inherit (also) of the house of Jacob. And make him, my Lord, acceptable (unto Thee).
(It was said unto him): O Zachariah! Lo! We bring thee tidings of a son whose name is John; We have given the same name to none before.
He said: My Lord! How can I have a son when my wife is barren and I have reached infirm old age?
He said: So (it will be). Thy Lord saith: It is easy for Me, even as I created thee before, when thou wast naught.
He said: My Lord! Appoint for me some token. He said: Thy token is that thou, with no bodily defect, shalt not speak unto mankind three nights.
Then he came forth unto his people from the sanctuary, and signified to them: Glorify your Lord at break of day and fall of night.
(And it was said unto his son): O John! Hold the Scripture. And We gave him wisdom when a child.
And compassion from Our presence, and purity; and he was devout, and dutiful toward his parents. And he was not arrogant, rebellious.
Peace on him the day be was born, and the day he dieth and the day he shall be raised alive! (Qur’an 19:2-15)

Mary and Jesus

And make mention of Mary in the Scripture, when she had withdrawn from her people to a chamber looking East, and had chosen seclusion from them. Then We sent unto her Our spirit and it assumed for her the likeness of a perfect man.
She said: Lo! I seek refuge in the Beneficent One from thee, if thou art God fearing.
He said: I am only a messenger of thy Lord, that I may bestow on thee a faultless son.
She said: How can I have a son when no mortal hath touched me, neither have I been unchaste!
He said: So (it will be). Thy Lord saith: It is easy for Me. And that We may make of him a revelation for mankind and a mercy from Us, and it is a thing ordained.
And she conceived him, and she withdrew with him to a place. And the pangs of childbirth drove her unto the trunk of the palm tree. She said: Oh, would that I had died ere this and had become a thing of naught, forgotten!
Then (one) cried unto her from below her, saying: Grieve not! Thy Lord hath placed a rivulet beneath thee, and shake the trunk of the palm tree toward thee, thou wilt cause ripe dates to fall upon thee. So eat and drink and be consoled. And if thou meetest any mortal, say: Lo! I have vowed a fast unto the Beneficent, and may not speak this day to any mortal.
Then she brought him to her own folk, carrying him. They said: O Mary! Thou hast come with an amazing thing. Oh sister of Aaron! Thy father was not a wicked man nor was thy mother a harlot.
Then she pointed to him. They said How can we talk to one who is in the cradle, a young boy?
He spake: Lo! I am the slave of Allah. He hath given me the Scripture and hath appointed me a Prophet, and hath made me blessed wheresoever I may be, and hath enjoined upon me prayer and almsgiving so long as I remain alive, And (hath made me) dutiful toward her who bore me, and hath not made me arrogant, unblest.
Peace on me the day I was born, and the day I die, and the day I shall be raised alive! (Qur’an 19:16-33)

Be! and it is

He it is Who created you from dust, then from a drop, then from a clot, then bringeth you forth as a child, then (ordaineth) that ye attain full strength and afterward that ye become old men though some among you die before and that ye reach an appointed term, that haply ye may understand. He it is who quickeneth and giveth death. When He ordaineth a thing, He saith unto it only: Be! and it is. (Qur’an 40:67-68)

———————–

In this article, which has been copied from the Dutch newspaper ‘Trouw’, some basic principles of cloning are being explained. The following questions are under discussion:

1. What is the goal of therapeutic cloning?

2. What is being cloned exactly?

3. What progress has science made so far?

4. Which step have the Americans set recently?

5. Does the Dutch law permit therapeutic cloning?

6. Are there alternatives?

7. Why do the experiments lead to confusion and discussion about the benefit and the tolerance of cloning?

———————–

In this article, written by Reza Ghafoerkhan, an explanation has been given regarding reconciliation in Islam, based on verse 49:10 of the Holy Qur’an:

“The believers are but a single Brotherhood: So make peace and reconciliation between your two (contending) brothers”.